Balkoni ili lođe uglavnom predstavljaju konzolni produžetak ili manji nastavak određene prostorije objekta s tim da taj prostor nije natkriven i u principu je samo ograničen zaštitnom ogradom. Svojom manjom površinom u pravilu „iskače“ iz glavne arhitektonske cjeline objekta. I terase i balkoni spadaju u red izrazito važnih hidroizolacionih područja te nedostaci hidroizolacionog sistema mogu prouzrokovati najnegativnije događaje poput procurivanja vode i pojave vlage u stambenim prostorima ispod. Česta su i estetska narušavanja fasadnih pročelja objekata uslijed pojave vidljive šalitre, kalcifikovanja površina i sl.
Terasama i balkonima u hidroizolacionom smislu pristupamo kao i prohodnim krovovima sa time što kod terasa u pravilu imamo betonski ili neki drugi nadzidak ili parapet što kod balkona nemamo te se u tom dijelu i razlikuju ova dva sistema. I kod terasa i kod balkona je izuzetno važno da hidroizolacione slojeve kvalitetno spojimo sa postojećim otvorima za izlaz i ulaz te da hidroizolacione slojeve propisno zadignemo (preporuka je 15 cm od završne kote popločanja).
Hidroizolacioni sistemi sa završnim kamenim ili keramičkim popločanjem opisani su pod kategorijom
hidroizolacioni sistemi prohodnih krovova.